Ο Άγιος Γεώργιος είναι ο μοναδικός άγιος τον οποίο τιμούν χριστιανοί και μουσουλμάνοι, παράδοση που ανάγεται στα χρόνια ακόμη που η οθωμανική αυτοκρατορία εκστράτευε για την κατάκτηση των χριστιανικών ή ελληνικών περιοχών. Κατά την εκστρατεία στην Κρήτη (από το 1645) οι Οθωμανοί ήδη τιμούσαν τον Άγιο και τον ονόμαζαν Αζίζ Τζερτζίς, είχαν δε ενσωματώσει τον εορτασμό στην μουσουλμανική εορτή του Χιντρελέζ, τον Μάιο.
Κατά την πολιορκία του Χάνδακα (1648-1669), όταν γινόταν κάποια μάχη κοντά σε μοναστήρι αφιερωμένο στον Άη Γιώργη ήταν γι αυτούς δεδομένο ότι θα έχαναν! Τέτοιες μαρτυρίες υπάρχουν για τη μονή Αγίου Γεωργίου Γοργολαΐνη. Στο Ρέθυμνο μια από τις εκκλησίες που άφησαν οι Οθωμανοί μετά την κατάκτηση (1646) ήταν του Αγίου Γεωργίου, ενώ όταν κατακτούσαν περιοχές στη Μέση Ανατολή δεν πείραζαν τις μονές που ήταν αφιερωμένες στον Άη Γιώργη. Κι όχι μόνο αυτό, την ημέρα της γιορτής του Αγίου ακόμη συρρέουν και μουσουλμάνοι για να προσκυνήσουν.
Πολωνός περιηγητής που επισκέφτηκε το Ηράκλειο τον 18ο αιώνα αναφέρει ότι είδε σε τζαμί την εικόνα του Αγίου Γεωργίου με μουσουλμανική φορεσιά.
Ο Άη Γιώργης της Γρόττα είναι επίσης η μοναδική ορθόδοξη εκκλησία, που λειτουργούσε μέσα στην πόλη του Ρεθύμνου, επί Οθωμανοκρατίας κατά τα σκληρά χρόνια 1654 μέχρι 1844.
Ίσως η εξήγηση για τη μουσουλμανική λατρεία στον Άγιο να σχετίζεται με το γεγονός ότι είναι άγιος μαχητής.
Και σήμερα στη Θράκη οι μουσουλμάνοι πάνε στις εκκλησίες μαζί με τους χριστιανούς στην εορτή του Αγίου.
Η εικόνα που παρουσιάζουμε – σε «αναγεννησιακή» τεχνοτροπία- δημιουργήθηκε στα 1746 από τον ιερέα της εποχής Νικόλαο Καντούνη και υπάρχει στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο.
